by

Bak insana!

Ne kadar da tezcanlı insan,
amma heveskâr.
Hayatını şekillendirir
nefse tabiiyyeti.
Zinhar sakınır
kendine şirk koşmaya
arzularında.
Oysa o şirk koşar Allah’a
heva vü hevesini.
Ger inanmak dilersen
bak insana:
Kıyafetine, etvârına, akvâline.
Ne kadarı kendi heva vü hevesinin mahsulüdür,
ne kadarı emr-i Rabbâni.
Ne kadarından nefs-i emmâresi hoşnuttur,
ne kadarından Rabbi.
Kıyas et.

Kenar by

Zor dersler şiddete mi yol açıyor?

Okulların açıldığı ilk gün şiddet yeniden karşımıza çıktı. Bu olayları, başlangıçta münferit olaylar olarak değerlendirdik. Belki de, öyle olmasını arzu ettik. Ancak, her gün yeni bir habere tanıklık ettiğimizde anladık ki bunlar, münferit olarak değerlendirilme sınırlarını hayli zorlamış olaylardır. Artık ortada bir gerçek var. Eğitim öğretim yuvalarımızda, farklı boyutlarıyla şiddet mevcut.

devamı için →

Zor dersler şiddete mi yol açıyor?

by

Bir sanatkâr gibi…

Bir sanatkâr gibi yaşamalı hayatı.
Zira herkesin hayatı en gerçek sanatıdır kendisinin.
Hani eserini inşa etmeye başlar ya sanatkâr.
Sürekli gözden geçirir onu.
Eksiklerini giderir, hatalarını düzeltir ve onu neredeyse kusursuz bir şekle büründürmeye çalışır ya.
İşte hayat için biz de öyleyiz.
Ölüm, son rötuşu olur hepimizin.

by

Aforizmalar

  • Âb-ı hayatı yanlış anladı ademoğlu. Onu ölümsüzlük için sandı. Oysa o, yaşanılan âna ‘hayat suyu’ vermek demekti.
  • Beyhûde yorulma! Eser, san’atkârını kavrayamaz.
  • Kendi duasını, kendi bozar insanoğlu.
  • İnsanlar vardır, müflistirler. Onlar zamanı, zaman onları tüketir.
  • Adalet, bazen eşitlik korunarak sağlanır; bazen de eşitlik bozularak.
  • Başarı tek cilttir. Başarısızlık ise, biri ‘Mazeretler’ olan iki cilt.
  • İnsan aklı, şirkin tutarsızlığının bir neticesi olarak kutsanmıştır.

devamı için →