bir sığıntı gibi insan

yüreği avucunda

elleri sıcaklık devşirecek sığınaklar arar

***

eller bir yoldur varılacak menzile

insan ellerinde kendini önemser

orda bulur kendini

Ellerim pamuk

Derim pürüzsüzdü,

Narindi parmaklarım, incecik ve uzundu

İncecik ve uzun

Elimi tuttuğunda birileri

Birbirine girerdi parmaklarım

Ellerim derim,

Dedim ya,

tenim hep dikkatimi çekerdi küçükken

Pürüzsüzdü, buruşmamıştı

Kalem yakışırdı elime

Ya da öyle gelirdi bana.

Gül yakışırdı.

Resmini çizerdim kuru kalem çalışmasında.

***

Sıcak dostluklara bir başlangıç olurdu hep

Nice ellerde terlerdi elim

Yüreğinin sıcaklığı terletirdi belki içimi

***

Elim ısıtırdı yüreğimi

***

Bazan soğukluk hissine kapıldığım eller de sıkardım

En üşümeyecek yerlerim üşürdü o an.

Bakışlarıma sıçrardı soğukluk

Donukluk bir yol açardı damarlarımda

Yüreğimden kapısı donmuş yüreklere uzanan.

***

Ellerim

Eşyayı kavratan bana

Dokunmanın gizemini

Yüreğim genişliğinde olduran ve

Bir çocuğun tel tel okşanan saçlarından

içimde sevgi yakamozları oluşturan

Cesur dokunuşlar sunan ellerim.

***

Soğuk kış günlerinde bazı zamanlar

Çatlardı derim,

Evimize odun taşırdık kardeşlerimle, kömür taşırdık,

/Kok kömürü/

Yaşımızdan soğuk olurdu dışarısı

Ellerim kömürün karasına bulaşır

Parmak uçlarım mosmor olurdu.

Sol elimi yumruk yapıp sağ avucumun içine alır

Nefesimle ısıtmaya çalışırdım ellerimi

Derim çatlardı,

Pürüzlenirdi derim

Soğuk bir ıslaklık değdiğinde

Dudaklarıma doğru

bir şerit halinde sıcak yaşlar akardı gözlerimden

***

Sokakta, kocaman adamlar arasında yürürken,

elini tuttuğum minik yavrumun

Kayıverdiğinde elimden, ayrıldığında elleri

Kalbime tutunmaya çalışır gibi

Tutunmaya çalışması parmaklarıma

Her teması bir aidiyeti filizlendirirdi içimde

Bende güvenliğe kavuşma ümidi olurdu sanki

Minicik elleri.

***

Ve insan bir sığınak gibi aynı zamanda.

***

Elini tutup her çocuğun

Kalbini öpüyorum.

Ekim 2000